Meer door minder

Nog niet zo lang geleden organiseerden wij jaarlijks zo’n 20 evenementen in binnen- en buitenland, was ik zo’n 6 weken per jaar van huis, had ik 9 mensen in dienst, was ik met de huurbaas in onderhandeling over uitbreiding van ons kantoor en reed ik in een BMW X5. Nu, nog geen drie jaar later, hebben we het afgelopen jaar 4 evenementen georganiseerd, heb ik nog 2 mensen in dienst, zijn we qua bedrijfsruimte meer dan gehalveerd en rijd ik een elektrische Peugeot 208. En dat vooral dankzij de gevolgen van de coronapandemie die onze omzet in een klap 80% deed dalen voor een periode van twee jaar.

“’Dankzij’ bedoelt hij vast sarcastisch”, hoor ik u denken. Echter, niets is minder waar. Toegegeven, de afgelopen jaren waren de moeilijkste uit mijn ondernemersbestaan, waarbij de handdoek in de ring gooien soms als de beste keuze voelde. Het heeft mij uiteindelijk weerhouden dit ook te doen, voor mij restte dan ook geen andere keuze dan drastisch het roer om te gooien. 

Ik verkocht op marktplaats alles wat ik niet meer nodig had en gooide weg wat lag te verstoffen in ons magazijn. Ik zegde de huur op van een deel van ons pand, de ruimte die ik overhield verbouwde ik mede met hulp van vrienden tot een super efficiënte-en praktische bedrijfsruimte waarbij elke vierkante centimeter wordt benut. Ik vereenvoudigde bedrijfsprocessen waar mogelijk, staakte niet essentiële en onrendabele activiteiten, zei vaker ‘nee’ dan ‘ja’, deed wat ik kon zelf en nam afscheid van personeel dat gelukkig allemaal snel een nieuwe uitdaging vond.

Stapje bij stapje werd mijn bedrijf letterlijk en figuurlijk kleiner, iets wat ik als ondernemer nooit had geambieerd. Door op veel vlakken te minderen, was mijn bedrijf nu juist meer efficiënt, meer flexibel en meer rendabel. En ik kreeg meer focus, meer overzicht, meer rust en ruimte in het hoofd en meer tijd voor kinderen en het gezin. Corona leerde mij waardevolle lessen waarvan ik overtuigd ben dat deze in een leven zonder Corona aan mij voorbij zouden zijn gegaan. Nooit had ik gedacht dat je soms met minderen juist meer bereikt. Een les die ik iedereen gun en die ook veel verder reikt dan het ondernemen alleen. 

Zou het bijvoorbeeld niet interessant zijn als we ons vaker de vraag stellen of alles wat we ontwerpen echt wel nut dient? 

Want alles wat we niet ontwerpen, hoeven we namelijk niet te maken. En alles wat we niet maken, is altijd duurzamer dan wat we wel maken. Neem het traditionele Nederlandse rijtjeshuis: zijn de halletjes achter de voordeur, de zolders die veelal als opslag van uitgesteld afval dienen en onze afval creërende manier van bouwen nu echt nog wel nodig? Of wordt het tijd dat we in onze ambitie duurzamer te bouwen en iedereen in Nederland snel van een goede woning te voorzien, oude ingesleten ontwerpgewoontes rigoureus herzien?

Jeroen van Oostveen 

Directeur-Eigenaar MaterialDistrict